İnsanlar olgunlaşma süreçlerinde cinsel partnerlere büyük ölçüde istikrarlı olan cazibeye yönelik davranışlar geliştirirler. Eşcinsellikten heteroseksüelliğe değişen derecelerde biseksüelliği kapsayan bir cinsel yönelim spektrumu gösterirler. Bazı bireylerde aseksüellik şeklindedir.
Cinsel yönelim insanlar için temel bir yaşam olgusudur. Bununla birlikte cinsel yönelimin bu farklı özelliklerinin altında yatan moleküler mekanizmalar oldukça tartışmalıdır. Bu konu üzerinde yapılacak olan ayrıntılı araştırmalar cinsiyet ve üremenin biyolojik kökeni ve insan evrimi hakkında ciddi bilgiler ortaya koyacaktır.
Eşcinselliğin nedenleri üzerine yapılan araştırmalarda genel fikir genetik bir yapı üzerine çevresel ve toplumsal unsurların etkisidir. Şunu biliyoruz ki insanlar cinsel kimlikleri konusunda tercih yapamazlar, bu değiştirilemeyen bir özelliktir. Farklı cinsel denemeler cinsel yönelimi göstermez.
Yapılan iki çalışmalarında tek yumurta ikizinde çift yumurta ikizine göre daha yüksek oranda ortaya çıkması diğer pek çok özelliğimiz gibi cinsel kimliğimizde genetiğimizin büyük ölçüde rol oynadığını göstermektedir. Ancak spesifik bir cinsel kimlik geni henüz bulunamamıştır.
Bir çok özelliğimiz genlerimizle kodlanmakta çevresel unsurlarla şekillenmektedir. Epigenetik mekanizmalarla da şekil alan genetiğimiz sonraki kuşaklara farklı alternatifler olarak kalıtılmaktadır.
Cinsel eğilimimiz de anne babadan kalıttığımız bir sürü gen özelliğinin biraraya gelip hormonal, çevresel özelliklerle harmanlanarak ortaya çıkar. Anne karnınındaki koşullar bile cinsel kimliğimizi etkileyebilir.
Nasıl her kadının cinsel kimliği birbirinden farklıysa kimi çok dişi, kimi az ya da erkeklerdeki erkeksi tavır oranları birbirinden farklıysa tıpkı bu özellikler gibi eşcinsellik de bir özelliktir. Tüm etkenlerin ve kişinin bütününü ifade eder.
