Spinal Musküler Atrofi etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
Spinal Musküler Atrofi etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

10 Şubat 2020 Pazartesi

Spinal Musküler Atrofi, SMA


     Spinal müsküler atrofi (SMA),  sinir ve kası tutan (nöromüsküler) kalıtsal hastalık grubudur. Vücutta istemli kasları uyaran ön boynuz hücrelerinde yapısal olarak genetik hasar mevcuttur. İstemli kasr ön boynuzdan uyarı alamayacağı için kasılamazlar kuvvetsizleşir ve erimeye (atrofi) başlarlar.
     Otozomal resesif (çekinik) kalıtım özelliğine sahiptir. Yani taşıyıcı anne ve babanın her ikisi de hasarlı geni çocuğa verir çocukta sağlam gen mevcut olmadığından hastalık ortaya çıkar. Anne ve babanın her ikisinde de birer hasarlı birer sağlam gen mevcut olduğundan taşıyıcı olarak hastalık bulgusu göstermezler.  Görülme sıklığı 1/6000-10000, taşıyıcı insidansı ise 1/40-60 ‘tır.
     Mesane ve bağırsak fonksiyonları gibi istemsiz durumlarla ilgili kaslarda hastalık görülmez. Görme, işitme duyuları ve zeka normaldir
    Hastalığın başlama yaşı, klinik seyri, kas biyopsisi ve EMG (elektromyelografi) bulgularına göre hastalık dört gruba ayrılır.

1. Tip I SMA (Akut form ) (İnfantil form) (Werdnig-Hoffmann)

2. Tip II SMA (Ara form) (İntermediate form)

3. Tip III SMA (Hafif form ) (Kugelberg-Welander)

4.Tip IV olarak (Erişkin form)

        Çoğunlukla spinal müsküler atrofinin moleküler düzeyde teşhis edilmesi  SMN1  (telomerik survival motor nöron geni) genindeki homozigot ekzon 7 ve 8 delesyonlarının gösterilmesiyle olur.

        Çocukluk çağı SMA’ların ( Tip I, Tip II, Tip III SMA) %98 oranında, yetişkin tip SMA’da  Tip IV ise %70 oranında otozomal resesif kalıtım görülmektedir. Belirtilen bu oranlar dışında kalan %2’lik ve %30’luk hasta gruplarında  farklı genlerin etkisiyle ortaya çıkan otozomal dominant ve X’e bağlı resesif kalıtım söz konusudur. Bu tiplerin kliniği klasik SMA kliniğinden farklıdır.  X’e bağlı tipinde ilgili gen bölgesi içinde CAG trinükleotit tekrar sayısı ile hastalık şiddeti arasında korelasyon olduğu bilinmektedir.

         SMN (Survival motor nöron) Geni: Hastaların %95’ünde SMN geninde delesyon görülmesi, hastalıktan sorumlu olan genin SMN olduğunu düşündürmektedir.  SMN 20 kb’lık 9 ekzon’luk bir gendir. 294 amino asitlik 38 kDa’luk bir proteini kodlamaktadır. SMN geninin telomerik (SMN 1) ve sentromerik (SMN2) kopyaları bulunmaktadır. Birbirlerine yüksek derecede (%99) homoloji gösteren bu kopya genler arasında beş nükleotidlik fark mevcuttur. SMN1 ve SMN2 aynı proteini kodlamasına rağmen SMN1 de görülen mutasyonlar SMA ile doğrudan ilişkilidir. SMN2 tarafından kodlanan protein eksik ve aktif formdadır. Bundan dolayı SMA fenotipi üzerine SMN2 geninin etkisi vardır.  
    SMN2 geninin homozigot delesyonunun olduğu durumlarda SMA ile ilgili klinik (İnfantil Motor Nöron hastalığı dışında) bir sonuç ortaya çıkmamaktadır. SMN1 exon 7 ve 8 veya yalnızca exon 7’nin homozigot yokluğu (delesyonu) SMA hastalarının %94’ünde görülmektedir. Bunlarla birlikte SMA’ya neden olan SMN1 homozigot mutasyon çeşitleri SMA tiplerinde farklılıklar göstermektedir. Herbirinde farklı tip mutasyonlar söz konusu olabilir.  SMA fenotipi göstermeyen (hastalık bulgusu olmayan) fakat homozigot ekzon 7 ve 8 delesyonuna sahip bazı bireyler de tespit edilmiştir. Bu bireylerde SMN1 geni homozigot ekzon 7 ve 8 yokluğunu telafi eden genetik faktörlerin olabileceği düşünülmektedir.

SMN2 geni, p44 gen H4F5 geni, NAIP genlerinin mutasyonsuz olmaları hastalığın şiddetini hafifletir. Bu genler tek başlarına SMA’yı ortaya çıkarmaz. Özellikle son zamanlarda yapılan gen testleri SMN2 gen durumunu açıklayarak klinik açıdan klinisyenleri desteklemektedir.  

Spinal Musküler Atrofi (SMA)

·         Survival Motor Neuron (SMN) iliskili
o   Artrogripozisle giden konjenital SMA
o   Werdnig-Hoffmann (Tip I)
o   Kugelberg-Welander (Tip II-III)
o   Geç baslangıçlı SMA (Tip IV)


AŞAĞIDAKİ SMA TİPLERİ ÇOK NADİRDİR. ANCAK SMN GENİ ÜZERİNDE MUTASYON BULUNAMADIĞINDA AKLA GELEBİLİR.


·         X’e bağlı SMA
o   Bulbo-Spinal Muskuler Atrofi (Kennedy Sendromu); Xq12
o   Artrogripozisle giden infantil
o   X’e bağlı Distal SMA; Xq13.1-21
·         Proksimal SMA
o   Kontrakturlu benign konjenital
o   Jinekomastili Bulbo-SMA
o   Bacakları tutan nonprogressif konjenital
o   Herediter Motor Duysal Proksimal Noropati
·         Distal SMA
o   Distal Herediter Motor Noropatiler
o   Herediter Distal Ulnar-Median Muskuler Atrofi
o   Diyafragma Paralizili Distal İnfantil SMA (SMARD1)
o   Distal SMA 4
o   Bacaklarda belirgin HMN
o   Distal SMA (Cocukluk baslangıclı)
·         Diğer SMA
o   Spinal Muskuler Atrofi 2 (SMA2)
o   Konjenital kemik kırıklarıyla giden SMA
o   Pontoserebellar Hipoplazi ile giden SMA (PCH1)
o   Mitokondriyal SMA
o   Skapuloperoneal Sendromlar



SMA tedavisi olmayan kalıtsal bir hastalıktır. Bozuk geni tamir edemeyiz. Ancak bu genin doğacak çocuğumuza geçmesini önleyebiliriz. Öncelikle anne babanın taşıdığı mutasyon MLPA ve dizi analizi yöntemleriyle saptanır. Ardından izlenecek 1. yolda aile normal yolla gebe kalır prenatal tanı (amniyosentez vb) ile bebeğin hasta olup olmadığı anlaşılır. Hasta ise gebelik sonlandırılır. 2. yolda tüp bebek yöntemi ile bebeğin ilk hali olan embriyolar annenin yumurtası babanın spermi birleştirilerek elde edilir. Embriyolar 3-5 günde çok hücreli hale geldiklerinde birer hücre genetik test yapılmak üzere alınarak incelenir. Sağlıklı olan embriyo anne rahmine yerleştirilir. Gebeliğin ileriki haftalarında kontrol amaçlı prenatal tanı yine de önerilebilinir. Buradan anlıyoruz ki plansız gebelik hiçbir şekilde önerilmemektedir. Gebelik öncesi mutlaka tıbbi genetik uzmanı ile görüşülmelidir.

SMA TEDAVİSİ:

    Nusinersen, SMN'nin ekzon 7'sinde aminoasit üretimini arttırır. Nöron fonksiyon ve sayısında arttırmayı hedefleyen yeni tedavi yöntemi yüz güldürücüdür. Hastalarda klinik açıdan tipler arasında geçiş sağlar. Tip 1 olan hastanın kliniğinin düzelerek tip 2 hastası haline getirdiği yayınlarda bildirilmiştir. Belirli aralıklarla uygulanması gerekir. Ülkemizde de rutinde uygulamaya geçmiştir. 



COVID19 Yatkınlık Testi, IRF7, TLR3