Gen Terapisi Nedir? Somatik ve Germline Tedavi Yöntemleri, CAR-T ve Yeni Nesil Uygulamalar

Cache-Control: public, max-age=31536000
Klonlama, en basit tanımıyla bir hücrenin, dokunun veya organizmanın genetik olarak birebir kopyasının oluşturulması sürecidir. Bilimsel bağlamda klonlama; DNA dizilerinin, hücre topluluklarının ya da organizmaların genetik yapılarının değiştirilmeden yeniden üretilmesi anlamına gelir. Bu alandaki çalışmalar, biyoteknolojinin hızla geliştiği günümüzde, hem tıbbi hem de etik yönleriyle dikkat çekmektedir. Blogumuzda klonlama çeşitlerini, kullanım alanlarını ve insan sağlığına etkilerini tıbbi genetik perspektifiyle ele alacağız.
![]() |
Klonlama Yöntemleri |
DNA klonlama, genetik mühendisliğinde yaygın kullanılan ve genetik materyalin çoğaltılmasına olanak tanıyan bir tekniktir. Bu yöntemde hedef gen, bir vektöre (örneğin plazmit, bakteriofaj) yerleştirilir ve bu vektörler uygun konak hücrelere aktarılır. Hücreler bölündükçe hedef gen de çoğaltılır. Gen ekspresyonu çalışmaları, protein üretimi (örneğin rekombinant insülin) ve aşı geliştirme gibi alanlarda kullanılır. Rekombinant DNA teknolojisi sayesinde bugünkü birçok biyoteknolojik ilaç üretilebilmektedir.
Üreme amaçlı klonlama, genetik olarak birebir aynı yeni bir canlı oluşturmayı hedefler. Bu süreçte somatik (vücut) bir hücrenin çekirdeği, çekirdeği çıkarılmış bir yumurta hücresine aktarılır. Ardından yapay döllenmiş bu hücre uygun ortama konularak gelişmesi sağlanır. En bilinen örneği, 1996’da klonlanan “Dolly” adlı koyundur. Dolly’nin kısa ömürlü olması, klonlama sonrası telomer kısalması ve hücresel yaşlanma üzerine yeni tartışmalar başlatmıştır. Üreme amaçlı klonlamanın etik boyutu da oldukça tartışmalıdır ve birçok ülkede yasalarla sınırlandırılmıştır.
Terapötik klonlamada amaç, klonlanmış embriyo hücrelerinden kişiye özel kök hücre üretmektir. Bu hücreler daha sonra hastalıklı dokuların yerine geçmek üzere farklılaştırılabilir. Özellikle Parkinson, Alzheimer, spinal kord hasarları ve diyabet gibi kronik hastalıkların tedavisinde umut vaat etmektedir. Ancak insan embriyolarının kullanılması, etik tartışmaları da beraberinde getirir. Türkiye’de embriyonik kök hücre ile tedaviye yönelik çalışmalar yasal kısıtlamalara tabidir.
Klonlama gibi ileri biyoteknolojik uygulamalar, yalnızca bilimsel değil, aynı zamanda etik ve sosyo-kültürel yönleriyle de değerlendirilmelidir. Tıbbi genetik uzmanları bu noktada, hem hasta yakınlarını hem de hekimleri bilgilendirme, yönlendirme ve doğru tanı-uygulama sürecine katkı sağlama sorumluluğundadır. Kök hücre tedavisi ya da genetik temelli hastalıklarda alternatif yaklaşımlar planlanırken mutlaka genetik danışmanlık hizmeti verilmelidir.
Klonlama teknikleri sadece laboratuvar çalışmaları değil, translasyonel tıbbın da merkezinde yer alır. Tedaviye dirençli durumlarda, rejeneratif tıp alanında kök hücre çalışmaları ve DNA modifikasyonları üzerinden alternatif tedavi modelleri geliştirilmektedir. Bu alandaki gelişmeleri yakından takip eden hekimlerin multidisipliner çalışmalara katkısı giderek önem kazanmaktadır.
NIH Cloning Fact Sheet, 2025
National Human Genome Research Institute (NHGRI), 2025
Devolder, K. (2024). Ethics of Therapeutic Cloning. Journal of Medical Ethics
Alberts B. et al. Molecular Biology of the Cell, 7th Edition, 2024
Yorumlar
Yorum Gönder